ای مردم کوفه، دروغ است نامتان خوردید نان عاشقی ام را، حرامتان دلواپسم برای غزل، عشق، زندگی بوی فریب میرسد از، احترامتان فردا برای گریه اگر بغض بشکند... سر بنهم بر شانه ی سنگ کدامتان در خلوتی که از خود من هم فراتر است گم میکند تمام مرا ازدحامتان... میخواهم از کنار شما ساده بگذرم پاسخ نمیدهم به فریب سلامتان مثل اهل همین روز و ماه و سال هرگز به آسمان نرسد پشت بامتان ..................................................... تسلیت... |
ABOUT ![]()
غریبه ی همیشه آشنا MENU
Home
|