قابلِ توجهِ بعضیا: من امروز مهربانی را در چشمانِ مردم خواندم... با حضورِ مردم لمس کردم... از نگاهِ مردم معنی کردم... مهربانی را در بازوانِ پرتوانِ پدرانی دیدم که فرزندانِ خردسالِ خود را بررویِ شانه هاشان نشانده بودند تابتوانند غیرتِ دینی را، شکوهِ حضور را، عشق به وطن را و یکپارچگیِ مردان و زنانِ مسلمان و متعهدِکشورشان را بهتر در چشمانِ معصومِ دلبندانشان ثبت کنند... آری... امروز همه آمده بودند تا مهر، بان باشند... |
ABOUT
غریبه ی همیشه آشنا MENU
Home
|